ευαρεστήριος

εὐαρεστήριος, -ον (Α) [ευάρεστος]

1. εξευμενιστικός, εξιλαστήριος

2. φρ. «εὐαρεστήριοι θυσίαι» — οι θυσίες που τελούνται προς ευαρέστηση τού θεού (Διον. Αλ.).